top of page
Gedichten over leven met kanker
Stekeltjes
Het was niet meer te keren
mijn haren vielen uit
ik nam een kloek besluit
gaf mijn lief de tondeuse
hij sloeg aan het tonderen
hij moest het even leren
maar ’t resultaat is reuze
nu ben ik knetterkaal
maar net niet helemaal
er resten kleine rekeltjes
dus ’t is een raar verhaal
ik ben kaal, maar met stekeltjes
Nu zou ik willen vragen
voor de komende dagen
dat je me belooft
als deze kale dame
stekelig reageert
dat je dan niet denkt
moet ik me nu schamen
heb ik haar gekrenkt
deed ik iets verkeerd
maar dat je dan gelooft
het heeft vast iets te maken
met dat stekelige hoofd
Met dank aan Fred
bottom of page