Aan de zijlijn

​

Ik sta aan de zijlijn
van de maatschappij
uitgerangeerd
afgeserveerd
uit het arbeidsproces
alleen nog wachtend
op het zwaard van Damocles

​

Maar is dat wel waar?
sinds ruim anderhalf jaar
maak ik deel uit van de groep die ik zie
in de wachtkamer van oncologie

Daar zit iedereen met de zelfde vragen
kan ik denken in jaren, maanden of dagen
men wacht daar geduldig op de oncoloog
kijkt ze somber of gaan de duimen omhoog

Ik heb een nieuwe wereld betreden
waarin men leeft op het scherpst van de snede
een wereld waar heel veel mensen wonen
die moed, levenslust en karakter tonen

De burgemeester zit naast de docent
de schoonmaker naast de wijkagent
de wetenschapper groet de bloemist
de kok knikt naar de it-specialist

Het is de maatschappij in het klein
dus ik hoef niet aan die zijlijn te zijn
juist aan het eind, meer dan aan het begin
sta je niet aan de kant maar er midden in

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

​