Gedichten over leven met kanker
Moe
Ik ben zo moe
soms weet ik niet waarvan
en ook niet wat te zeggen
om het uit te leggen
daarvoor ben ik te moe
altijd maar zo moe
Soms voel ik het niet zo
lijk ik goed in conditie
maar als ik nog moest werken
zou ik het direct merken
daarvoor ben ik te moe
altijd maar zo moe
Een kopje koffie gaat wel
of een broodje eten
maar gezellige dinertjes
met meer dan met z’n tweetjes
daarvan word ik te moe
altijd maar zo moe
Ik kan nog heel goed wandelen
en ook nog best goed fietsen
maar lang met mensen praten
dat kan ik beter laten
daarvan word ik te moe
altijd maar zo moe
Komt het door de kanker?
komt het door emoties?
komt het door de pillen?
Ik zou nog zoveel willen
maar daarvoor ben ik te moe
mijn god, wat ben ik moe