top of page
Gedichten over leven met kanker
Stabiel
Ik maak een rondedansje
gedraag me infantiel
kan mijn geluk niet op
de ziekte is stabiel
Ik loop maar slap te kletsen
als een randdebiel
ik kan het niet geloven
de kanker is stabiel
Ik sta keihard te juichen
ik lijk wel imbeciel
herkauw steeds wat ze zei
ze zei het echt: stabiel
Ik huil ook vreugdetranen
ben blij met hart en ziel
want na een jaar van groei
is het nu weer stabiel
Ik heb het goed gehoord
iets wat mij zeer beviel
het verlossende woord
stabiel, stabiel, stabiel
bottom of page