Kinderkanker

​

Ik heb ze gezien
op de t.v.
Ze waren pas vier
of drie, of twee
Wat waren ze lief
met hun hoofdjes zo kaal
aandoenlijk en wijs
in hun kindertaal

​

Ik schaam me ineens
voor m’n zelfmedelijden
want ik ben toch niet
als een kind dat moet lijden
Zoveel tranen gehuild
om mijn eigen verdriet
maar dat ik het niet haal
is het ergste toch niet
Ik heb al ruim vijftig jaar
achter mij
Waarom is het voor hen
dan nu al voorbij

​

Ach kleutertje lief
waarom word je niet groot
Ach peutertje lief
veel te klein voor de dood

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​